De Stabij is redelijk populair, het is natuurlijk de allermooiste, liefste, vrolijkste en kindvriendelijkste hond die er bestaat. Maar laten we niet vergeten dat het een hond is, en ook nog eens een jachthond die met verkeerd benaderen een vervelend en nerveus dier kan worden dat absoluut niet onaangelijnd kan lopen. En wat kinderen betreft: laat nooit uw hond (welk ras dan ook) alleen met uw kind, een hond heeft maar één afweermogelijkheid en dat is bijten, vrijwel nooit bijt een hond een kind om niets. Maar als het (helaas) dan toch gebeurt, denk ik dat in 9 van de 10 gevallen het kind of de baas de verantwoordelijkheid draagt en niet de hond de schuldige is.

De Stabij is een gevoelige, enigszins eigenwijze hond; hij is intelligent en zelfstandig. Maar let op: een Stabij is een geboren werker (jachthond) die dan ook een absoluut consequente opvoeding nodig heeft. Dus behalve een zachte hand heeft u ook een behoorlijke portie geduld nodig. Gevoel voor humor helpt ook bij de opvoeding van een Stabij. Als u een goede en consequente leider bent, krijgt u een betrouwbare en gehoorzame hond met een grote "will to please".

Vanaf het moment dat u de pup onder uw hoede heeft, kunt u de basis leggen voor een samenwerkingsverband met de hond. Als u wilt werken met uw pup, of het nu jacht, gehoorzaamheid, blood tracking of wat dan ook is, is het verstandig daar in de opvoeding al rekening mee te houden. Bepaal van te voren wat uw hond wel of niet mag en houdt u vanaf het moment dat uw hond in huis is aan deze regels. Mag de hond niet op de bank? Dan mag hij nooit op de bank, ook als schattig pupje van 8 weken niet. Ongewenst gedrag van uw pup, bijvoorbeeld bijten in handen of voeten, het pikken van uw eigendommen en slopen, moet u niet bestraffen. Bijten is heel natuurlijk gedrag voor een pup, maar het moet wel worden afgeleerd. Als uw pup u bijt, kunt u het beste met een hoge stem Au! roepen en de hond iets aanbieden waar hij wel in mag bijten, een kauwstaafje of speelgoed van rubber bijvoorbeeld. Foei! of Nee! roepen met een lage stem werkt goed als de pup in meubels of snoeren bijt. Ook dan geeft u het hondje iets waar het wel op mag bijten.

Zorg voor een voorraad kauwstaven en stevig speelgoed (botten van rubber, Kongs ) waar de pup zijn kauwbehoefte op kan uitleven. Als een pup iets in zijn bek heeft dat van u is, kunt u hem een brokje of een hondenkoekje voorhouden. Op het moment dat hij zijn bek opendoet en uw eigendom laat vallen, zegt u Los! en geeft u de beloning. Vervolgens geeft u de hond iets waar hij wel op mag kauwen. Dingen met geweld uit de bek van het hondje wringen, werkt averechts. De hond leert dan dat dingen naar de baas brengen vervelend is (later kan hij daardoor weigeren te apporteren) en de neiging om iets te bemachtigen en ermee onder de bank te kruipen, of op een andere moeilijk bereikbare plek, wordt versterkt. Als u zoveel moeite doet om het voorwerp te pakken te krijgen, moet het wel heel belangrijk zijn, denkt de pup. Het commando Los! is ook handig als de pup op straat iets eet. Als u dat ziet, houdt u hem ook een brokje voor en zegt Los! Na een tijdje is Los! voldoende en hoeft u de pup niet iedere keer meer te belonen. Wel af en toe, zodat de hond gemotiveerd blijft het commando uit te voeren.

Een pup heeft veel rust nodig. Zorg voor een plek (een mand of bench) waar de hond ongestoord kan slapen. Spreek met de rest van het gezin af dat de hond niet wordt gestoord als hij daar ligt. Vooral voor kinderen zal dit in het begin lastig zijn. Let er dus goed op dat uw kinderen de pup niet te veel vermoeien. Lang met een bal gooien -een leuk spel voor kinderen en jonge honden- is ook af te raden omdat het vele rennen de gewrichten van de pup overbelast. Een of twee keer gooien is genoeg. Rol de bal over de grond en gooi hem niet in de lucht, springen is niet goed voor de pup.

Als u meer dan één kind heeft, pas dan op dat er niet te veel met de pup wordt gespeeld. Vaak gaat het zo dat als het ene kind genoeg heeft van het spelen met het hondje, de volgende klaar staat om het spel over te nemen. Voor een puppy is veel spel te vermoeiend en te belastend voor de gewrichten.

Puppy's en jonge honden mogen niet te lang wandelen. De standaardregel is 5 minuten per maand, dit betekent dat een pup van 8 weken maximaal 10 minuten achter elkaar mag lopen. Dit mag verschillende keren per dag. Zorg dat er voldoende pauze tussen de wandelingen zit. Het is aan te raden om in alle gevallen vanaf het moment dat uw hond de entingen heeft gehad (ongeveer 12 weken) naar een puppycursus te gaan. Wilt u gewoon een huishond die luistert, dan is er bij u altijd wel een kynologievereniging (KC) in de buurt, aangesloten bij Cynophilia en de raad van beheer. Veelal werken hier vrijwilligers die geen druk hebben om uw hond per se in 10 lessen gehoorzaam te krijgen. Ook is er de mogelijkheid om elk moment bij een puppycursus in te stromen. Tijdens de puppycursus is het eigenlijk niet de hond die wat leert maar krijgt u cursus over hoe u uw hond het beste benadert en wat u hem kunt leren; de cursus zou eigenlijk verplicht moeten worden voor iedereen die een hond aanschaft. De hond wordt benaderd volgens het zogenaamde beloningsprincipe: gewenst gedrag wordt beloond, bij ongewenst gedrag wordt de hond genegeerd. U kunt ook naar een puppytraining van de KNJV (Koninklijke Nederlandse Jagers Vereniging) gaan, indien u uw hond wilt trainen om er een jachthond van te maken.